درون گرایی از ویژگی های شخصیتی است که در نظریه های مختلف مربوط به شخصیت به آن پرداخته شده است. همانطور که قبلا در ویکی روان در مطلب مشاغل مناسب برای افراد درونگرا گفتیم، افراد درونگرا دوست دارند سرشان در لاک خودشان باشد یا تمرکز بیشتر بر افکار، عواطف و احساسات خود را به پیگیری مسائل خارجی ترجیح می دهند.

شخصیت درونگرا همچنین تمایل زیادی به نصیحت کردن دیگران ندارد و آن را چندان سودمند نمی بینند. برای درون گرا
ها صحبت کردن در مورد مسایل پیش پا افتاده آزار دهنده است و معمولا در
چنین گفتگوهایی شرکت نمی کنند البته این به معنای تنفر از دیگران نیست. ۸- شخصیت درون گرا دوره هایی متناوب از اشتغال ، ماندن در خانه ونیز کاهش و افزایش روابط اجتماعی دارد

درونگرایی یک ویژگی شخصیتی است که با تمرکز بر احساسات درونی بیش از منابع خارجی مشخص می شود. افراد درونگرا
25 تا 40 درصد جمعیت جهان را تشکیل داده اند، البته تصورات غلطی نیز در
مورد این تیپ شخصیتی وجود داشته و همچنان دارد. درونگرایی در افراد به معنی
خجالتی بودن، اضطراب اجتماعی و مشکلات روانی دیگر نیست، بلکه این افراد به
هنجار و عادی هستند.

درونگرایی یک ویژگی شخصیتی است که بر روی احساسات داخلی تمرکز می‌کند. افراد درونگرا
به جای این که دنبال تحریکات خارجی باشند، بیشتر تمایل دارند در لاک خود
فرو بروند و بر روی اندیشه‌ها و احساسات درونی خود تمرکز کنند. درونگراها و
برونگراها، اغلب در دو جبهه‌ی کاملا مخالف قرار دارند. در این میان، بیشتر
افراد درصدی از درونگرایی و برونگرایی را دارند.

روانشناسی به نام کارل یونگ در دهه ۱۹۲۰ میلادی، اصطلاحات درونگرا و برونگرا را کشف کرد. این دو تیپ شخصیتی براساس نحوه صرف انرژی خود تقسیم بندی می‌‎شوند. یونگ می‌‎گوید: افراد درونگرا
برای کسب انرژی به سکوت و تنهایی احتیاج دارند در حالیکه افراد برونگرا
برای تامین انرژی خود به گذراندن وقت در کنار دیگران و موقعیت‌‎های اجتماعی
نیازمند هستند. علائم و نشانه

نظریه شخصیت یونگ که به ابعاد مختلف شخصیت و مهم ترین تیپ های شخصیتی مانند شخصیت درونگرا و برونگرا پرداخته. برای درک کامل مفاهیم این مقاله، مقاله تاثیر شخصیت بر روش مطالعه رو حتما بخوانید.

برون‌گرایی و درون‌گرایی (به انگلیسی: Extraversion and introversion )، یک صفت شخصیتی و یک بُعد اصلی (مرکزی) در نظریهٔ شخصیت
انسان‌است. این دیدگاهی‌است که توسط کارل یونگ در سال ۱۹۲۰ عمومیت و
محبوبیت یافت ؛ هرچند که هردوی آنها درک همگانیِ محسوب شده، و مفهوم مورد
استفاده از آن در روان‌شناسی ، با منظور اصلی او متفاوت است.

عموما واژه ی درونگرایی را برای همه ی افرادی که از نظر روانشناسی
و شخصیتی تنهایی و غرق شدن در افکار خویش را می پذیرند، به صورت یک تعریف
واحد بیان می کنند که در این تعریف سه واژه انزوا، سکوت و گوشه گیری،
نمایان خواهد بود. حتی می توان گفت افراد خجالتی و با عزت نفس کم را در
عموم اجتماع، با واژه ی درونگرایی تعریف می کنند.

این
در حالی است که افرادی که برونگرایی در آن‌ها غالب است افرادی اجتماعی و
شاد هستند که بیشتر به فعالیت‌های عملی و رقابتی علاقه‌مند بوده و توانمندی
زیادی در تسلط بر نفس خود ندارند. در واقع می‌توان گفت درونگراها انرژی
خود را درون خود و برونگراها انرژی خود را از دنیای بیرون خود و در ارتباط
با دیگران دریافت می‌کنند.